บทที่ 368

ตอนนั้นเว่ยเซียวอาจจะทำไปโดยไม่ตั้งใจเมื่อเขาเจอเฉินหมิงอีกครั้งในเวลาต่อมาก็ลืมคนผู้นี้ไปจนสิ้น หลี่ซือซิ่วยิ่งจำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

แต่เฉินหมิงจำได้ เขาเหลือบมองหลี่ซือซิ่วและซุกซ่อนแววตาอันเย็นเยียบไว้

จักรพรรดิคิดอยู่ครู่หนึ่งและไม่เอ่ยอะไรเลยจะให้เขาเชื่อใจเว่ยฉงซีเต็มที่คงเป็นไปไม่ได้ หากได้ล่ำก็...